Ty chyba za wczesnie wstales! - martwila sie matka. Zamknela znowu oczy i przez chwile sadzilam, ze jest zmeczona rozmowa. Stalam wiec na peronie i czekalam na odjazd pociagu. Mama otworzyla okno. Przeszlysmy do kuchni. Mama postawila wode na gazie. Byl sloneczny dzieñ, za oknem widac bylo jasne niebo, blekitne i czyste. Marcin trzymal w reku siatke z dwoma karpiami, ktore kupilam przed chwila. Ryby poruszaly sie gwaltownie.